عکس که می گرفتم یاد این شعر افتادم :در کنار گلبنی خوشرنگ وبو طاووس زیبا/با پر صد رنگ خود مستانه زد چتری فریبا/از غرورش هرچه من گویم یک از صدها نگفتم/نکته ای در وصف آن افسونگر رعنا نگفتم/تاج رنگینی به سر داشت
خرمنی گل جای پر داشت/در میان سبزه هر سو/بی خبر از خود گذر داشت/هر زمان برخود نظر بودش سراپا
دسته بندی
حيوانات